Dit weekend zijn de kinderen uit logeren, even tijd voor onszelf. Het is vandaag niet zulk mooi weer maar we gaan wel lekker even een weekendje met de boot weg. Na alle spullen aan boord te hebben gezet, de boot klaargemaakt voor vertrek, starten, lijnen los en weg. Deze keer varen we niet linksom, de korte route over de Donge, maar rechtsom. Rondje Geertruidenberg. Onder de Veerse brug en de fietsersbrug door en verder over de Donge, aan de zuidkant van Geertruidenberg. Na een binnenvaartschip voor te hebben laten gaan, stuurboord uit de Amertak op, richting de Amer.
Nog voor we op de Amer zijn begint de lucht dichter te worden door de miezer. Op de Amer slaan we bakboord uit. Het is rustig maar ik had met dit weer niet anders verwacht. Een enkel bootje komt ons tegemoet en wat vrachtverkeer. Naarmate de tijd verstrijkt wordt de lucht dichter en ik ga bijna overwegen om naar de kant te gaan voordat het echt mist wordt, maar zo ver komt het gelukkig niet.
Na 2 uur verlaten we de Amer en varen het Noordergat van de Visschen in, het laatste stukje van de Biesbosch. Het begint hard te regenen maar gelukkig doen de ruitenwissers hun werk. Ik vaar deels op de tablet navigatie, in combinatie met de AIS, en met regelmaat tuur ik naar buiten of we echt niks tegenkomen. We komen bij het kommetje uit waar we willen aanleggen maar helaas ligt het al te vol. Dus varen we door. Kijken of er plek is aan de Rietplaat. Tussen de zandbanken door komen we daar uiteindelijk uit. Er is nog plek genoeg. We kiezen een mooie steiger uit en leggen aan. Motor uit. Rust. Heerlijk.
Op het gemak lekker eten gekookt en we hebben lekker gegeten. De afwas kunnen we niet doen want de afwasteil staat nog thuis. Nou ja, dan nemen we dat morgen wel mee naar huis en kan het gewoon in de vaatwasser. Ook goed. Nog even lekker genieten van de rust als het donker begint te worden. En dan merk ik dat er heel veel visjes overal uit het water springen. Wat de precieze reden is dat ze dat doen we ook niet, maar het zijn er heel veel. Het lukt me om er een paar op beeld vast te leggen. Het is wel een mooi gezicht eigenlijk.
Het is nu zondag, we hebben goed geslapen en lekker op het gemak gegeten. De zon begint een beetje door te komen, het kan lekker weer worden. En dat wordt het ook. Lekker in het zonnetje doe ik de buitenkant van de boot schoonmaken want dat was hard nodig. Dit knapt zo weer lekker op.
Een dan opeens komt er een caravan voorbij. Jawel, en echte caravan. Varend. Een apart gezicht, leuk om te zien. Snel gaat het niet, maar dat hoeft ook niet natuurlijk.
Over een uurtje ongeveer zullen we weer richting huis vertrekken. Maar dan komt er een boot aanvaren, richting de zandbank die voor de steigers ligt. Ik zeg nog tegen Monique, die ligt zo vast. En ja hoor, de boot bleef hangen. Een man die aan een andere steiger ligt komt met zijn bijbootje langs en gaat even poolshoogte nemen. Ze zitten vast in de waterplanten en samen met de zandbank komen ze niet verder. De motor is ondertussen ook oververhit en het water gaat zo nog verder zakken. Met de rubberboot en een lange lijn wordt geprobeerd om de boot los te krijgen en uiteindelijk lukt dat gelukkig ook. De boot wordt gedirigeerd naar de steiger en daar help ik even met aanleggen en maak een praatje. Eerste boot, overgevaren zonder problemen, en even nog de Biesbosch in en dan vast komen te liggen. Botte pech, helaas. Omdat deze mensen nog niet zo veel ervaring hebben en geen risico willen lopen met aankomende ondieptes zoeken ze een oplossing voor makkelijk thuis te komen. Wij moeten dezelfde richting op, dus varen ze straks gewoon achter ons aan tot de Amer. Geen probleem.
Even later ruimen wij op en maken ons klaar voor vertrek. Ik sein de buren even dat we zo gaan en alles is in orde. We starten even later de motor, lijnen los en we vertrekken. Gevolgd door de andere boot. Zo varen we achter elkaar zonder problemen door de Biesbosch naar de Amer. Daar hebben we weer even contact met elkaar en alles is nog steeds in orde, gelukkig ook geen problemen in verband met de te warme motor. Ik krijg een hartelijk bedankt, geen enkel probleem, het is een kleine moeite en zo help je elkaar gewoon. We scheiden onze wegen en wij varen de Donge op. Niet veel later draaien we voor de box en liggen weer op onze plek. We hebben een fijn weekend gehad, genoten van de rust en mensen kunnen helpen. Dit moeten we vaker doen.