Vandaag wil ik vroeg beginnen, maar het regent pijpenstelen. Dus eerst nog even een boodschapje doen en rond 11:00 ben ik in Drimmelen. Het is inmiddels droog, al is er wel een dreigende lucht.
Ik ben alleen op mijn eigen schuurfeestje vandaag, maar ik had ook niet anders verwacht. Dan maak ik er toch maar gewoon het beste van. Trap aan bakboord, binnen omkleden, stofzuiger, schuurmachines en schuurpapier naar buiten, stroomkabel trekken en de boel aansluiten. Even een momentje van rust en de boel even rustig bekijken. Laat het feestje maar beginnen.
Ik begin aan de boeg, met de excentrische machine, aan de stofzuiger. Het herinnert mij aan een aantal jaar geleden, toen ik onder de Brugal lag, toen weliswaar met de Tercoo schijf. Zoekend naar de juiste houding, hangend, scheefstaand, half op zijn kop, en dan tegelijkertijd ook nog de schuurmachine op de juiste plek tegen de romp houden, en ook nog met voldoende druk er op. Het is geen pretje voor je rug in elk geval. Ik ga op zoek en kom terug met 2 zware blokken hout, dan kan ik daar op zitten, terwijl ik met mijn elleboog, steunend op mijn knie, precies de schuurmachine op de juiste plek kan houden. Dit gaat natuurlijk maar even goed, want het schip loopt niet gewoon recht, dus het blijft zoeken bij de verschillende werkhoogtes.
Ik begin met schuren met korrel 120, maar ik merk dat het nog net te fijn is. Daarom ga ik over op korrel 80 en dan scheelt wel wat. De primer en antifauling hechten ook beter op een wat grover geschuurd oppervlak, dus dan kan ik het mezelf ook net wat makkelijker maken door iets grover te schuren.
Het is nu een aantal uur en een kromme rug later, en ook mijn armspieren begin ik nu echt wel te voelen. Ja dat is een bijwerking van zo’n schuurklusje, even vergeten, maar nu weet ik het weer. Gelukkig ben ik ver opgeschoten en het grove werk is klaar. Nog even wat hoekjes en losse plekjes met de delta schuurmachine en een paar stukjes met ouderwets schuurpapier met de hand. Het schiet lekker op. De tijd ook trouwens.
Nadat het schuurwerk voor vandaag er op zit, heb ik nog wel een smerige witte waterlijn. Er zit kalkaanslag op en deze kan ik er voorzichtig afkrabben. Ik pak de puts, vul deze met water en wat schoonmaakmiddel en met een schuurspons probeer ik het schoon te maken. Het gaat niet snel, maar het gaat er wel af. Een stukje proberen en het resultaat is er naar. Dat ziet er wel een stuk beter uit.
Nu is het wel zo dat een stukje mooie witte waterlijn geen gezicht is ten opzichte van de rest, dus ik mag nu ook de rest van de complete waterlijn schoon poetsen. Sommige stukken gaan heel snel maar op andere stukken sta ik erg lang te boenen. Uiteindelijk ben ik bootje-rond en ik heb nu wel een stralend witte waterlijn.
Het schuurfeestje van vandaag is ten einde. Ik zie er lichtelijk uit als een roetveegpiet maar dat mag de pret niet drukken. Ik ga opruimen en omkleden en dan met een voldaan gevoel weer richting huis. Morgen geen feestje, wel iets met vetvrij maken en hopelijk de primer er op.